17 Ocak 2017 Salı

HAMİLELİKTE 17. HAFTA!

Hamileliğin en kral dönemi olarak adlandırılan bu döneme bloga geç dönmem sebebiyle orta yerden girmiş oldum.

Öncelikle 8. ve 9. haftada yaşanan mide bulantıları mide yanmaları kesinlikle yok onun yerine oldukça fazla iştah bulunmakta. Bu iştah öyle korkutucu ki hamileliğin sonunda ne olacağım diye düşünmeden duramıyorum.Malum kurumda yemek yiyorum ve bu ürkütücü iştahı fark edince öğle yemeklerindeki makarna, pilav v.b. yemekleri bırakma kararı aldım yalnız bugünkü keşkülü saymazsak yağdan parlayan makarnayı yemediğimide düşünürsek iradem konusunda yavaş yavaş bir şeyler yapabiliyorum diye düşünerek kendimi avutuyorum.Bu haftaya kadar toplamla 3 kilo civarında aldım.Kilo alma sürecini bu aydan sonra biraz yavaşlatmak istiyorum.Bakalım yapabilecek miyim?

Geçen hafta 15+6 günlük 4'lü test için randevumuz vardı.15+6 gün olan bebeğim 16+2 günlük görünüyordu.Ağırlığı 150 gr, boyuda 15 cm'di. İnternetteki bilgilere göre boyu ve kilosu fazla  ama doktor haftasına göre normal dedi. Lafı uzatmadan, test için kan verdim BPD ölçümü yapıldı (34 mm) ve doktor sonuç için arayacağını söyleyip bir sonraki( 20. hafta/ayrıntılı ultrason) randevumuz için sözleşerek ayrıldık.

Tabi hormonlarında etkisiyle upuzun gibi görünen aslında topu topu 3 gün o test sonucunu duyma anı gelmek bilmedi. İş yerinde Allah'tan yoğun günler yaşıyorum da sözde kafayı takmadım (!).Aslında 2'li test sonucumda hiçbir sorun yoktu ama işte dedim ya hormonlar, bu teste çok kafayı taktım. Neyse ki sonucum temiz çıktıda biraz rahatladım gerçi bu bir tarama testi hiçbir şey kesin değil ama işte hamilelikte önem verilen bir test.

Bu arada memurluk bu ara hiç mi hiç rahat geçmiyor, işler o kadar yoğunki hele tepemde bir yönetmelik taslağı var ki başa bela.Üstünde çalışmaktan gün sonunda başıma ağrı giriyor.Aklıma hamilelik bile gelmiyor. Aslında stres hamileliğe yaramaz diyorlar anne ne hissederse bebekte hisseder diyorlar ama ben her şeyi kafasına takan ruh hastası biriyim yapacak bir şey yok.

Bebeğime kavuşmaya yani bir sonraki randevuya kadar neredeyse bir ay var sanki onu ultrasonda görünce özlem gideriyormuş gibi hissediyorum o yüzden randevu tarihi asır gibi geliyor.Anlayacağınız hamilelik hep beklemek hep beklemek.Bu süre zarfında fırsat buldukça sesleri duyabildiği düşüncesiyle onunla konuşuyorum.

Bu arada cinsiyetini söylemiş miydim?



Sevgiyle kalın..








Hiç yorum yok:

Yorum Gönder